Leenmannen

Een aantal 's Gravenmades staan bekend als leenmannen.
In de tabel is te zien welke 's Gravenmades, mij bekend, vermeld worden als leenman.

* Meer over welgeborenen staat op Welgeborenen.

Het is niet onwaarschijnlijk dat de (niet genoemde) zonen van bovenstaande leenmannen ook leenman van Holland waren.
Er zijn bronnen uit de negende eeuw waarin al sprake is van erfrecht bij lenen.

Karel V en Filips II waren van circa 1500 tot 1581 de graven van Holland.
Vanaf 1581 fungeerden de ''Staten van Holland en West-Friesland'' als leenheer tot 1794 (de Bataafse revolutie).

Een interessante publicatie over het leenstelsel, de ridderstand, de ridder, het leven in een kasteel en
nog meer is te lezen in Vazaliteit en ridderstand

Meer informatie over leenmannen, het leenstelsel (feodalisme) en Heren en hun Heerlijkheden
is te vinden op  Leenstelsel1, Leenstelsel2, Feodalisme ,Heerlijkheden, Heer en Ministerialiteit.

Wie Heren waren van de Heerlijkheden in Lisse, Hillegom en Sassenheim staat in >>>>>>>>>>>>>> Heren  LisseHillegomSassenheim

Sociale_geschiedenis_van_de_vroege_Middeleeuwen : Koning,_vazal,_ridder,_volk (circa 500-1000)

De genoemde leenmannen zijn hoogstwaarschijnlijk niet door hun leenheer opgeroepen om krijgsdiensten te verrichten en zullen ook geen (roof)ridder geweest zijn, jammer ! In de loop van de late Middeleeuwen (circa 1270 tot 1500) verminderde het belang van krijgsdiensten en ridders onder andere door het gebruik van huursoldaten en nieuwere / andere wapens en uitrusting. Meer over ridders is te lezen in Ridder

[1] In een boek over hardnekkige misverstanden wordt het volgende gesteld : ‘’Een middeleeuwse ridder is voor ons het toonbeeld van een echte ‘ridder’: een man te paard, met helm en harnas, die het avontuur zoekt en minneliederen kweelt, weduwen en wezen beschermt en rovers straft. In werkelijkheid waren de meeste middeleeuwse ridders zelf rover en vormden ze een ware plaag. Ze treiterden, tiranniseerden, moordden en brandschatten dat het een lieve lust was, niet gestoord door enig hoger gezag. Ze beroofden langskomende handelslieden, plukten pelgrims kaal en in plaats van hun boeren bij te brengen hoe ze de landbouw konden hervormen, beroofden ze hen nog van hun laatste zaaigoed. Er is vast wel een voorouder geweest die zich met deze tak van sport bezighield ! Van hoffelijke zeden en gewoonten valt geen spoor te bekennen. Vooral de kleine heren hingen suffig rond in hun burchten, zonder enig benul van goede manieren. Op de binnenplaatsen van de kastelen lagen bergen afval en huisvuil, waarde varkens en kippen tussendoor scharrelden, voor de muren stonden paarden en koeien aan paaltjes te grazen, het was één enorme beerput. De ramen waren afgesloten met dierenhuiden en houten luiken. Er werd steenkool gestookt in walmende bekkens en verlicht met spaanders van dennenbomen. Pas met de eerste kruistochten kwam hierin enige verbetering. Voortaan moesten degenen die rovers waren ridder worden. Voortaan moeten degenen die tegen hun broeders en verwanten streden, een gerechte strijd voeren tegen de ‘barbaren’, was de oproep van paus Urbanus (een Belg ?) aan de westerse ridders. En dezen leefden daarna hun agressie uit op de barbaren in het Oosten in plaats van op hun landgenoten.’’

Terug naar achtergrondinformatie

Terug naar Heerlijkheden

Terug naar Heren van Lisse Hillegom en Sassenheim

Naar boven